De praktijk van duurzaam bodemgebruik in landbouw en natuur

Voorzitter: Simon Moolenaar (SKB & Royal HaskoningDHV)

Een duurzaam gebruik van de bodem in de landbouw en bij natuurbeheer is niet vanzelfsprekend. Voorbeelden van niet-duurzaam bodemgebruik in de landbouw zijn een te hoge uitspoeling van stikstof en fosfaat naar gronden oppervlaktewater door een te ruime of verkeerd getimede bemesting en/of een afname van organische stofgehalten. Bij natuurontwikkeling op voormalige landbouwgrond kunnen vraagtekens worden geplaatst bij het duurzaamheidsgehalte van grootschalig afgraven van de bovengrond, dat veelvuldig is toegepast. Voor toekomstige generaties is het van belang dat de bodem nu duurzaam wordt beheerd. Daartoe is o.a. de Europese Bodemstrategie ontwikkeld, waarin thema’s zoals organische stof, erosie, contaminanten en verdichting aan bod komen. Om een goede waterkwaliteit te waarborgen zijn de Europese Nitraatrichtlijn en de Kaderrichtlijn Water van kracht. De daaruit voortkomende wet- en regelgeving bemoeilijkt soms de bedrijfsvoering en het bodemgebruik op agrarische bedrijven. Voor natuurbeheer speelt ook de betaalbaarheid van het (bodem) beheer een belangrijke rol. Aan de hand van twee cases willen we laten zien wat duurzaam bodemgebruik in de landbouw en bij natuurbeheer in de praktijk concreet inhoudt en op welke wijze er in de praktijk aan kan worden gewerkt.

Korte introductie op de cases
Romke Postma (NMI)

Case 1: Vitale bodem

• Vitale bodem in de landbouw
  Jaap Harthoorn (provincie Noord- Brabant)
• Visie vanuit de landbouwsector op bodem- en mineralenbeheer
  Mark Heijmans (ZLTO)

Case 2: Samenwerking landbouw – natuur

• Praktijkproef samenwerking landbouw – natuur
  Alex Scheper (provincie Drenthe)
• Bodembeheer bij de overgang van landbouw naar natuur
  Eise Harkema (Staatsbosbeheer)
• Kansen van natuurbeheer voor de boer
  Hendrik Smeenge (melkveehouder)